* Kurt Donald Cobain
Sevimsiz, soğuk blokların arasında yürüyoruz.
Kurt Cobain’i göreceğiz diye uzun uzun sokakları geçiyoruz.
Yemin ediyor arkadaşım “randevumuz var” diyor.
Koşutları kesen dikeyleri bitirmeğe başlıyoruz.
“Arabayı alsaydım” diye sızlanıyorum, “bunca yolu yürümezdik.”
“Araba bozuk!” diye tersliyor arkadaşım “Hem Cobain sinirlenir görürse.”
“Neden ki?”
“Geldik, bırak şimdi, sen git konuş.” diyor
yanımda olduğunu sandığım arkadaşım, ama kimdi,
şimdi anımsamıyorum.
Yoksa...
Yoksa kimse yok muydu?
Olsun, gidiyorum adama doğru.
Çirkin, yıkık bir binanın giriş merdivenine oturmuş,
aşağı doğru parantez bıyıklı, ünlem sakallı, esmer.
Bakıyorum yüzüne “Hadi oradan, sen Kurt değilsin.”
“Ben Kurt’um.” diyor Zappa, gülüyor kanser kanser.
(2000)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder